Στην αναζήτησή μου ως σύμβουλος επέλεξα την Προσωποκεντρική Προσέγγιση γιατί είναι μια προσέγγιση στη συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία, αλλά και μια φιλοσοφική στάση ζωής. Είναι μια φαινομενολογική, ανθρωπιστική, προσανατολισμένη στην ανάπτυξη, θετική ματιά προς την ανθρώπινη ύπαρξη. 

Σύμφωνα με τον Carl R. Rogers (1902 - 1987), θεμελιωτή της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης, κάθε άνθρωπος είναι η μοναδική και απόλυτη αυθεντία αναφορικά με τη γνώση του, τις εμπειρίες του, τα συναισθήματά του, τις αναμνήσεις του και γενικά τον εσωτερικό του κόσμο. Αποτελεί μια αδιάσπαστη ολότητα, της οποίας οι νοητικές, ψυχολογικές και φυσικές διαστάσεις αλληλεπιδρούν συνεχώς μεταξύ τους και ως σύνολο, με τη σειρά του, αλληλεπιδρά με το εξωτερικό περιβάλλον. Είναι δηλαδή ένα ανοιχτό σύστημα που βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία αλληλεπίδρασης και εξέλιξης με το εσωτερικό και το εξωτερικό του περιβάλλον. Ως εκ τούτου, έχει μέσα του πλούσιες δυνατότητες να κατανοεί τον εαυτό του και να μεταβάλει την αυτοεικόνα του, τις βασικές στάσεις ζωής και την συμπεριφορά του.  Αυτές οι δυνατότητες μπορούν να απελευθερωθούν μόνο εάν εξασφαλισθεί ένα συγκεκριμένο κλίμα διευκολυντικών ψυχολογικών στάσεων.

Σκοπός μου, ως προσωποκεντρική σύμβουλος, είναι μέσα από την δημιουργία μιας ισότιμης σχέσης με τον πελάτη, με σεβασμό, ενδιαφέρον και αποδοχή, να συμβάλω στην απελευθέρωση αυτών των δυνατοτήτων για ανάπτυξη και εξέλιξη, όταν βιώνει δυσφορία ή ακινητοποίηση, αντιμέτωπος με εσωτερικές συγκρούσεις, ασυμφωνία και αντιξοότητες.  Ο ρόλος μου δεν είναι να κατευθύνω ως  ειδικός ή αυθεντία, αλλά να αποδέχομαι, συντροφεύω και εμπιστεύομαι τον πελάτη μου στους νοητικούς ή συναισθηματικούς προβληματισμούς και περιπλανήσεις.  

Προσπαθώ να δημιουργήσουμε μια ουσιαστική σχέση και να επικοινωνήσουμε σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Να συμπορευτώ μαζί του, να στηρίξω την προσπάθειά του πρώτα να αναγνωρίσει και στη συνέχεια να νοηματοδοτήσει βιώματα, σκέψεις ή αισθήματα, στα οποία μόνο εκείνος έχει πρόσβαση. Τότε μόνο θα μπορέσει να τα επεξεργαστεί και να τα διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά για τον ίδιο και το περιβάλλον του.

Η ευθύνη, το ταξίδι, η κατεύθυνση είναι του πελάτη. Ο ρόλος μου είναι να είμαι συνοδοιπόρος, με τις ποιότητες εκείνες που θα τον βοηθήσουν να πάει τελικά εκεί που ο ίδιος χρειάζεται. Η διαδικασία οδηγεί στην αυτογνωσία, την αποδοχή και την αλλαγή.  Με τα λόγια της Π. Ιωσηφίδη ... "Δεν είναι απλώς μια θεραπεία συμπτώματος, είναι να μάθουμε να διακρίνουμε και να αποδεχόμαστε αυτό που είμαστε και αυτό που γινόμαστε. Να δούμε πού πάμε και να διαλέγουμε όχι τί θα ζήσουμε αλλά πώς θα το ζήσουμε και αυτό".